:-)

(موفق شده تکالیفش رو بدون همراهیِ من انجام بده):

+می‌گم مامان! منم واسه خودم کسی شدما...!!!

:-)

(یه عالمه سنگ‌های جورواجور، تمیز و شسته شده و براق و خنک، هدیه گرفته.

همه رو چیده کنار هم و دایناسورهای اسباب‌بازی شو هم بینشون گذاشته؛

اینا بخشی از حرفاش حینِ بازیه):

+واو! چه جاده‌ی سنگلاخِ باشکوهی...

+من می‌دونم! ما نمی‌تونیم مقاومت کنیم...

+اوه! گدازه‌های آتش! فرار کنید...

علی شاعر می‌شود!

+زمستونه زمستونه زمستون

دلم می‌خواد آدم‌برفی بسازم

دماغش از هویج، چشماش ز گیـــلاس...!

.

.

(اخیرن تو ماشین، تو دسشویی، حینِ بازی، با خودش شعرای ساختگی زمزمه می‌کنه!)

:-)

(با یه لحـنِ آروم و شیرین و عاشقونه):

+من مـوهاتـو می‌خام...

:-)

+از سریال قلب یخی خیلی بدم میاد؛ توش همه می‌خوان خودکشی کنن...!

:-)

(داره کارتونِ انگری بردز می‌بینه):

+مشکل اینه که این خوک‌ها حدِّ خودشونو نمی‌دونن...

:-)

+مامان! این نقاشی رو چه رنگی کنم؟

-قهوه‌ایِ کمرنگ!

+خب، اینو قهوه‌ایِ روشن کردم، بقیه رو چه رنگی کنم؟!

:-)

+خوش به حالِ خواهــرِ شما که می‌ره کلاسِ موزیک!

:-)

+مامان! باعثِ افتخارِ منه که شما برام نقاشی می‌کشی!

:-)

+هروقتِ شب حالت خوب نبود، به من درخواستِ کمک بده، من میام کنارت!